Speulderbos

Het tweede testweekend met ons huis op wielen brengt ons naar de Veluwe. In alle vroegte rijden we op zaterdag richting Ermelo, om precies te zijn naar het gehuchtje Drie, net onder Ermelo. We parkeren de camper op een parkeerplaats en wandelen een lange, mooie route door het Speulder- en Sprielderbos en over de Ermelose heide. De herfstkleuren zijn op zijn allermooist nu. De beuken hebben goudgele, bruine en oranje bladeren. De eerste helft van de route komen we bijna niemand tegen. Halverwege worden we plotseling bijna van onze sokken gereden door een paar Max Verstappens op mountainbikes. Al snel beseffen we dat er een toertocht is uitgezet die precies een meter of 100/200 over de wandelroute gaat. Gelukkig scheidden daarna onze wegen.

Op de heide is het drukker. Veel wandelaars met honden genieten ook van de herfst. Wat verderop komen wij en alle mountainbikers weer samen op een smal pad van nog geen halve meter breed. Goed ter been als wij nog zijn, lopen we noodgedwongen maar dwars door de heide. Het pad delen is echt geen optie. Lastig voor een mevrouw wat verderop die minder goed ter been is en ook nog een wat oudere hond bij heeft. Ze wil wachten tot er even geen fietsers passeren, maar dat moment komt maar niet.

Het is al flink na lunchtijd wanneer we aankomen bij het einde van onze wandeling en we de camper hebben geparkeerd op natuurkampeerterrein van Staatsbosbeheer. Midden in de bossen, omgeven door de dansende beukenbomen van het Speulderbos is een veldje met mooie, ruime kampeerplaatsen voor tenten, caravans en campers. Dit kun je met recht logeren bij de boswachter noemen, die minimaal 1 x per dag komt kijken of alles in orde is. We lunchen uitgebreid bij Boshuis Drie, zodat we vanavond in de camper genoeg hebben aan een soepje en een broodje.

We slapen al op tijd en zitten met zonsopkomst al aan een lekker ontbijtje in de camper. Nick gaat mountainbiken. Er hangt een flinke mistlaag in de bossen, dus ik ga als een blij ei met de camera op pad. Doordat we hier een jaar geleden ook nog een midweek zijn geweest, weet ik de mooie plekjes wel te vinden. Op mijn wensenlijst staat een foto van de bekende, fotogenieke Sprielderweg met zijn hoge sparren aan weerzijden van de weg.

Overal zie ik mooie plekjes en ik ben niet de enige die geniet van deze prachtige, mistige sfeer.

We eindigen onze dag met koffie en een flinke koek bij Tonny en Huub die in de buurt verblijven, waarna we uitgerust weer naar huis rijden. Testweekend twee is ook weer goed bevallen.