Gisteren deed ik samen met Jayden een tweede poging om te gaan fotograferen in de Loonse en Drunense Duinen. Gelukkig hadden we dit keer veel meer geluk. Al onderweg zagen we dat de lucht heel mooi ging kleuren en zodra we de snelweg opreden, zagen we de mistflarden over de weg hangen. Dat beloofde veel goeds.
Om iets na half 7 parkeerden we als eerste de auto bij Bos en Duin en liepen we zo snel als we konden richting de zandvlakte. Bijzonder voor deze prachtige ochtend was dat er verder nog helemaal niemand anders te zien was. We doorkruisten het losloopgebied en liepen de richting de zandduinen, op weg naar de heidevlakte. Onze eerste fotostop was een enorme plas water waar de inmiddels roze, oranje en geel gekleurde lucht schitterend in reflecteerde.
Wat verderop, daar waar ook de heide bloeit, was de mist nog dikker. De zon kwam inmiddels langzaam op achter een dun laagje bewolking. Op verzoek van Jayden maakte ik ook een paar portretfoto's voor op zijn socials, het licht was op dat moment op zijn mooist voor zulke foto's. Hierna maakten we foto's op de vlakte met heide en liepen via wat zandheuvels, waar de wind ribbels in had gemaakt en paarden hun sporen hadden achter gelaten, terug richting de bosrand in de hoop dat de zon wat feller zou gaan worden en we dan nog zonneharpen konden fotograferen. Overal in het zand zagen we dierensporen. Sporen van reeën maar ook kleinere zoogdieren. Kleine pootjes met een spoor van een staartje ertussen, duidelijk van muisjes. We zagen ook iets grotere sporen, zouden deze van een marterachtige zijn? Pas toen we richting de bosrand liepen, zagen we de eerste mensen de duinen in lopen. Helaas bleef het een waterig zonnetje door de vele sluierbewolking.
We deden nog een poging om te zoeken naar de ransuilen, maar zagen er zo snel geen. We besloten het voor gezien te houden en liepen terug naar de auto.
Commentaires